समय (कविता)

             
     समय

याे माैषम
किसान लाई घरिघरि
गिज्याई रहन्छ
बाली स्याहार्न नपाउँदा
आकाशबाट ताली बजाईरहन्छ।

कहिले
पानीकाे अभावमा
आकुल व्याकुल पारिदिन्छ
अनि पानीनै पानी बर्षाई दिन्छ
बस् उ तमासा मात्र हेरिरहन्छ।

चुनाैती
सँधै रहनेभाे कृषक बा आमालाई
खडेरी वर्षा र बर्षे सुक्खाकाे
भाेकाे पेटका छाेरा छाेरीकाे
भाेककाे पीडा थुपारीरहन्छ।

जहिले
खुट्टाकाे डिलमा परेका चिरा
अनि हातमा बसेकाे खस्राेपन समेत
अपनाउँदै माटाे सँगै साईनाे गाँसेर
हिडेका मिहिनती हात माथी
बेमाैसमी कुठाराघात भईरहन्छ।
भईरहन्छ।